Richard Branson en Virgin Wodka
Het is alweer even geleden dat Francien en ik in De Roxy waren. De Roxy is er niet meer, ze hadden daar nogal overweldigende shows met heel veel vuur en vlammenwerpers. En dat is deze extravagante disco fataal geworden. Die is gewoon helemaal afgebrand.
Vanavond waren Francien ik daar. Francien moest het merk Virgin Wodka promoten voor haar bureau. Er was een persmap gemaakt met Richard tussen twee jonge vrouwen in Russisch uniform op de foto voor de pers met een fles Virgin Wodka. Zag er allemaal erg mooi uit. Daar stonden we in De Roxy tussen De Bekende Nederlanders. Dus op een gegeven moment zwelt de muziek aan. En er komt een kooi omlaag vanuit het plafond met Richard Branson erin. Een fles van zijn Wodka in de hand en morst daar een beetje mee. Toen de kooi geland was op de grond stapte hij eruit en kwam meteen op ons af.
Dus hij gaf me een hand en wilde graag verder kennis maken met Francien. Maar die hield enige afstand. De hele avond hebben we vreselijk gelachen onder het genot van heel veel Wodka-Jus-'d-Orange. We zijn later nog met hem meegegaan Amsterdam in.
Francien had hier dus op zijn rug kunnen zitten. Maar ook die heeft haar grenzen.
Mijn naam is Parijs, Teun Parijs!
Reactie Francien: 17 april 2010:
Ik heb ervan genoten. En ook van je verhaaltje.:-)
Weet je, zo ben ik gewoon opgevoed. Je neemt gewoon niks aan van vreemde mannen. Dus ook geen glaasje wodka wat me via zijn of mijn rug naar God weet waar had kunnen brengen. Het was al spannend genoeg om met jou in de Roxy te zijn. Sodom en Gomorra. Nee mijn Pa leerde mij dat ik in geval van nood zonder twijfelen de eerste klap moest uitdelen. Onverwacht en hard. En daar kreeg ik een door hemzelf in slangelerenlook beschilderde munitiekoffer bij van nogal hard staal. Voor een extra verrassingseffect. Goed voor Richard dat ik die op dat moment niet bij me had... Dan was Virgin beperkt gebleven tot wodka en cola denk ik.
Ik weet ook nog dat ik een regisseur tegenkwam die zelf niet meer wist wie ze was met een zoveelste jonge jongen aan haar zijde en niet alleen aan haar zijde. Dat had iets heel treurigs. Net als dat verhaal van dat fotomodel die daar van de trap pleurde en geen fotomodel meer was. Ook zo triest. Gelukkig heb ik dat soort ellende altijd van me af kunnen slaan, dankzij die topkoffer. Op Schiphol vond men het trouwens niet zo lachen die munitiekoffer. Truste hè!
X!Francien
Alles is mogelijk op DosAngeles®