De Postbode
Zelf ben ik vijftjg. Toen ik tien jaar oud was kende ik bij ons in de buurt twee Postbodes. Beiden met een prachtig voornaam uniform. Als kind sprak het me erg aan. Dat uniform daar was niks aan bespaart. De hoeveelheden post die ze moesten bezorgen was ook niet mis. De PTT had niks over aandacht te zeuren. Er werd ongelofelijk veel post verzonden. Maar nu veertig jaar later is het een ander verhaal. De afgelopen tientallen jaren werd er steeds meer op de Postbode bezuinigd. Eerst een baseball-pet, in plaats van een voorname Pet. Korte hemdsmouwen. Een kort broekje en inmiddels loopt de Postbode gewoon in zijn hemd. Moet een een hele vreemde ervaring zijn als je eerst best een belangrijk persoon was. Je bracht het slechte, maar ook het goede nieuws.
En als postbode dan zelf een brief krijgen: 'Als je meer dan 25 uur per week voor ons werkt, dan wordt je waarschijnlijk ontslagen'. Dus als je het het meest hebt ingezet, dan wordt je als eerste ontslagen. Niet leuk! Maar wel begrijpelijk.
Neem nou Postbode De heer Klok. Die bij iedereen een Neut nam. Die klokte op zijn route heel wat achterover. Hij las alle kaarten en gaf daar soms zélf commentaar op. Klok was overal van op de hoogte! Maar had nog nooit van Internet gehoord. Toen!
Nu is er E-mail. En kan ik als ontwerper iets aan de klant laten zien binnen drie minuten. Vroeger moest ik minimaal drie dagen wachten op reactie! Bijna alles hier wordt per E-mail geregeld. Nu liggen er per week nog maar een paar brieven door de bus.
Die brieven zien er veel mooier en spannender uit dan E-mail. Veel persoonlijker. En ik mis die ouderwetse Postbode met zijn mooie belangrijke uniform. Die Ouderwetse Postbode is helaas niet zo efficiënt meer!
Alles is mogelijk op DosAngeles®