Aad Zonneveld Radioheld
Hij was een bijzondere beller in de nacht op Radio1. Ik kende hem goed en een beetje tegen wil en dank. Wij waren beiden vaste bellers op de Radio. Aad had een prachtige stem. Die klonk als een franse kaas gedoopt in goedkope cognac. Als hij belde was het: ‘Met Aad Zonneveld uit die mooie stad achter de duinen.’ Zijn vaste openingszin. Soms verstonden ze het niet, dat was dan minder. Ik hield op een bepaalde manier wel van hem. Maar dat stalken had hij van mij wel mogen laten! Soms stond mijn voicemail helemaal vol gescholden door die Hagenees die volgen eigen zeggen geen nagemaakte was. Dat was minder, hij probeerde me dan uit mijn tent te lokken denk ik.
Hoe het kwam dat hij me belde. Marieke belde in bij het programma van Echte Jannen in. Die vertelde dat ze die Aad Zonneveld moesten negeren omdat die haar liep te stalken. Later belde Aad nog dat dat wijf gek was. En ik belde ook dat Aad best een lieve man was die ik al jarenlang op de radio hoorde. Dat heb ik geweten. Aad had mijn nummer gekregen en belde me midden in de nacht. Om me te bedanken. Om te zeggen dat hij zo blij met me was. Dat ik een echte vriend was. En dat hij me nog vaak zou bellen want hij kon gratis bellen. Net of dat dan een reden is om te bellen?
Dit vertel ik met schroom. Maar het is zo’n bijzonder verhaal. Zijn vriendin Dolores luisterde ook naar hem op de radio, naar zijn mooie stem. Dat was een Braziliaanse vrouw die professor is, maar ook in elkaar gereden, en nu verlamd al jarenlang op bed lag. Hij was nog nooit zo verliefd op iemand geweest als op Dolores. Hij had een portret van haar aan de muur hangen. Knap was ze. Een droomvrouw. Dat hij als gewone jongen zo’n slimme vrouw had getroffen. Bij haar hing ook een portret van Aad aan de muur dat hij speciaal door een portretfotograaf had laten maken. Mooi ingelijst. Ze belden elkaar elke dag. Maar wat verwonderlijk was, ze hadden elkaar nog nooit gezien. Dolores had ook een CD gemaakt. Aad liet hem aan me horen door de telefoon. Hij zong mee in het steenkool Spaans en huilde heel hard mee. En ik vroeg dan Aad, hoe weet je nu dat ze echt bestaat? We moeten een keer samen op bezoek gaan! Nou toen was de boot aan bij die ouwe matroos.
Ik wilde er wel een boek over schrijven. Ik was een sensatiespeculant volgens Aad. Soms stemde hij er mee in. Dan weer wilde hij zich niet voor lul laten zetten door mij. Nu wil ik hem ook niet voor lul zetten. Aad was gewoon heel hard op zoek naar liefde. En deed alles om dat niet te krijgen met zijn grote mond. Dat was zijn pech.
Hij voerde processen tegen die Marieke die naar Echte Jannen had gebeld. Had ruzie met zijn kinderen. Zijn zoon was een bajesklant. En alle vrouwen waren hoeren en hij was ‘geen nagemaakte’, wat dat ook moge zijn.
En toen stond na een lange heerlijke stilte alles weer helemaal vol met berichten van Aad. Zijn kleinzoon met wie hij nog wel leuk contact had: Alex! Die had na wekenlang zijn vriendin te stalken en voor haar huis gezeten te hebben met waxinelichtjes voor haar balkon op straat met de tekst ‘Lieve Eline I Love You!’. Daar is een foto van. Die jongen sliep daar wekenlang in het parkje voor het huis van zijn vriendin Eline die het uit had gemaakt. En op een dag heeft Alex Eline helaas omgebracht en daarna zichzelf. En dan kletste ik ineens weer met Aad, want dit was te erg.
En nu is Aad Zonneveld dood. Dolores die eigenlijk anders heet vertelde het me dat op Twitter. De man die altijd vertelde over dat hij scheidsrechter was bij honkbal op de Radio, die het woord druktemaker heeft uitgevonden. Volle tribunes scandeerde zijn naam regelmatig vertelde hij dat op de Radio.
Dit staat er in het bericht van Ado Lakers: ‘Aan Zonneveld was zeer bekend en gelieft bij Storks en AdoLakers en genoot landelijke bekendheid als honkbalscheidsrechter.’ ‘Aan’ Zonneveld die ‘gelieft' was. Erg! Ik hoop dat er in de hemel ook honkbal gespeeld wordt en dat Aad daar wél de liefde krijgt waar hij altijd zo hard om schreeuwde.
Mijn naam is Parijs, Teun Parijs!
Alles is mogelijk op DosAngeles®