Freek de Jonge
Op mijn zevende was ik bij buurman Hoogerdijk, waar de driegaatskachel op hout brande en waar al een televisie was. De maanlanding was al enkele dagen achter de rug en we keken naar 'Neerlands Hoop in Bange Dagen'. Ik was te jong om het allemaal te begrijpen, maar de volwassenen verbaasden zich over de snelheid van Bram en Freek, de brutaliteit, er werd ongelofelijk hard gelachen. Heerlijk vond ik dat. Wat is er mooier dan ontspannen lachen!
Op mijn veertiende kreeg ik een Cassetterecorder. Van de Radio had ik Bram & Freek opgenomen (denk dat ik het bandje nog heb) eindeloos luisterde ik naar die opnamen. Die ongeremde grootspraak en die lach daar werd ik blij van. Ze wisten zélf amper waar ze mee bezig waren volgens mij, maar wat was het knap allemaal!
Lang geleden zag ik Bram in het écht. Ooit sportief nu doorleefd. Achter een vleugel zong hij met hese stem zijn zelfgeschreven liedjes. Wat was ik blij dat ik dit mocht meemaken op de voorste rij. Wat was die vent goed!
En vanavond mocht ik Freek ontmoeten. Die zoon van een dominee. Hij praat als een hele vlotte dominee. Hij vertelde dat het zo mooi is om de top te bereiken en dat je daarna weer naar beneden gaat. Maar dat bleek een grap. Wat een leuke verhalen in zijn programma 'Zonde'. Zonde als je het wél doet en Zonde als je het niet doet was een beetje de boodschap.
Hij moet gewoon spelen die grote Freek de Jonge en wat een plezier heeft hij daarin. Veel leuker dan op de televisie. Zo vrolijk en zo mooi! Samen met Super Muzikanten beleefde ik een avond die zijn weerga niet kent. Wat is die vent grappig zeg en wat weet hij je te ontroeren.
Ik mocht hem persoonlijk bedanken: 'Bedankt mijnheer De Jonge, het was prachtig!'
Mijn naam is Parijs, Teun Parijs!
Alles is mogelijk op DosAngeles®